എന്റെ ജീവിതകാലത്ത് അമേരിക്ക എങ്ങനെ മാറിയിരിക്കുന്നു, ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം
By: 600002 On: Nov 13, 2025, 1:56 PM
സി വി സാമുവല്, ഡിട്രോയിറ്റ്, മിഷിഗണ്
എന്റെ കുട്ടികളില് ഒരാള് ഒരിക്കല് എന്നോട് ചോദിച്ചു, ''നിങ്ങളുടെ ജീവിതകാലത്ത് യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ് ഓഫ് അമേരിക്ക എങ്ങനെ മാറിയിരിക്കുന്നു?'' ആ ചോദ്യം എന്നെ നിര്ത്തി ആഴത്തില് ചിന്തിക്കാന് പ്രേരിപ്പിച്ചു. തുടര്ന്ന് അമേരിക്കയെക്കുറിച്ചുള്ള എന്റെ വ്യക്തിപരമായ പ്രതിഫലനമാണ്, അന്നും ഇന്നും. എന്റെ എല്ലാ വീക്ഷണങ്ങളോടും നിങ്ങള് യോജിക്കണമെന്നില്ല, അത് തികച്ചും ശരിയാണ്. ഈ മഹത്തായ രാജ്യത്ത് അമ്പതിലധികം വര്ഷത്തെ ജീവിതത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള എന്റെ നിരീക്ഷണങ്ങളാണിവ.
ജീവിതം അന്നും ഇന്നും
1971-ല് ഞാന് ആദ്യമായി അമേരിക്കയില് എത്തിയപ്പോള്, ജീവിതം വളരെ ലളിതമായിരുന്നു. സമ്പര്ക്കം നിലനിര്ത്താന് ആളുകള് മുഖാമുഖ സംഭാഷണങ്ങള്, കൈയെഴുത്തുപ്രതിയുള്ള കത്തുകള്, ഇടയ്ക്കിടെയുള്ള ഫോണ് കോളുകള് എന്നിവയെ ആശ്രയിച്ചിരുന്നു. ഇന്ന്, സ്മാര്ട്ട്ഫോണുകള്, ഇമെയില്, സോഷ്യല് മീഡിയ എന്നിവയിലൂടെ ആശയവിനിമയം തല്ക്ഷണം സംഭവിക്കുന്നു. ലോകം ചെറുതായി തോന്നുന്നു, ഏതാണ്ട് ഒരു ആഗോള ഗ്രാമം പോലെ, ആളുകള് ഭൂഖണ്ഡങ്ങള്ക്കിടയിലൂടെ നിമിഷങ്ങള്ക്കുള്ളില് ബന്ധപ്പെടുന്നു. ഞാന് കണ്ട ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ മാറ്റങ്ങളില് ഒന്നാണിത്, പല തരത്തില്, ഇത് ജീവിതം എളുപ്പമാക്കുകയും ലോകത്തെ കൂടുതല് ബന്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
അമേരിക്കന് റീട്ടെയിലിന്റെ മാറുന്ന മുഖം
അമേരിക്കയില് ഞാന് ആദ്യമായി സന്ദര്ശിച്ച ഷോപ്പിംഗ് മാള് മിഷിഗണിലെ പ്ലിമൗത്തിലെ കെമാര്ട്ട് ആയിരുന്നു. അക്കാലത്ത്, വലിയ ഡിപ്പാര്ട്ട്മെന്റ് സ്റ്റോറുകളായ മോണ്ട്ഗോമറി വാര്ഡ്, വൂള്വര്ത്ത്, ജെ.സി. പെന്നി, ഹഡ്സണ്സ്, സിയേഴ്സ് എന്നിവ അമേരിക്കന് റീട്ടെയിലിന്റെ അഭിമാനമായിരുന്നു. വസ്ത്രങ്ങളും ഫര്ണിച്ചറുകളും മുതല് ക്രിസ്മസ് സമ്മാനങ്ങള് വരെ എല്ലാം ഒരു മേല്ക്കൂരയ്ക്ക് കീഴില് കുടുംബങ്ങള് അവിടെ ഷോപ്പിംഗ് നടത്തി.
ഇന്ന്, ആ പേരുകളില് ഭൂരിഭാഗവും ഇല്ലാതായി, അവരുടെ കെട്ടിടങ്ങള് പുതിയ സ്റ്റോറുകള്, ഓഫീസുകള്, അല്ലെങ്കില് ഒഴിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങള് എന്നിവയാല് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു. ഒരുകാലത്ത് അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിച്ച ആ ഭീമന്മാര്ക്ക് എന്ത് സംഭവിച്ചു? എനിക്ക് ഇപ്പോഴും സംശയമുണ്ട്. അവരുടെ തിരോധാനം ഒരു യുഗത്തിന്റെ അവസാനത്തെയും ഷോപ്പിംഗിന്റെ മന്ദഗതിയിലുള്ള, വ്യക്തിഗത താളത്തില് നിന്ന് ഓണ്ലൈന് വാണിജ്യത്തിന്റെ വേഗതയേറിയ ലോകത്തേക്കുള്ള മാറ്റത്തെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
മോട്ടോര് സിറ്റിയില് നിന്ന് ഡിജിറ്റല് യുഗത്തിലേക്ക്
ഞാന് മിഷിഗണിലെ ഡിട്രോയിറ്റില് എത്തിയപ്പോള്, അമേരിക്ക സമൃദ്ധമായ അവസരങ്ങളുടെ നാടായിരുന്നു. കുതിച്ചുയരുന്ന ഓട്ടോമൊബൈല് വ്യവസായത്തിലും അതിന്റെ നിരവധി പിന്തുണാ കമ്പനികളിലും നല്ല ശമ്പളമുള്ള ജോലികള് ലഭ്യമായിരുന്നു. അമേരിക്കയുടെ വ്യാവസായിക ശക്തിയെയും നവീകരണത്തെയും പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്ന 'മോട്ടോര് സിറ്റി' എന്ന പേര് ഡെട്രോയിറ്റ് അഭിമാനത്തോടെ വഹിച്ചു.
കാലക്രമേണ, ആ ഭൂപ്രകൃതി നാടകീയമായി മാറി. പല ഓട്ടോ പ്ലാന്റുകളും ചെറുതാകുകയോ അപ്രത്യക്ഷമാകുകയോ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്, തലമുറകളെ നിലനിര്ത്തിയിരുന്ന നിര്മ്മാണ ജോലികള് മങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇന്ന്, രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ഹൃദയമിടിപ്പ് നയിക്കുന്നത് സ്റ്റീല്, അസംബ്ലി ലൈനുകള് എന്നിവയല്ല, മറിച്ച് വിവരസാങ്കേതികവിദ്യ, ഡിജിറ്റല് നവീകരണം, കൃത്രിമ ബുദ്ധിശക്തി എന്നിവയാണ്. വിജയത്തിന്റെ ഉപകരണങ്ങള് ഇനി റെഞ്ചും വെല്ഡിംഗ് ടോര്ച്ചും അല്ല, മറിച്ച് കീബോര്ഡും കോഡിംഗ് കഴിവുകളുമാണ്.
സമൂഹവും സാമൂഹിക ജീവിതവും
1970-കളില്, അമേരിക്കയുടെ സാമൂഹിക ഘടന ഇറുകിയതായിരുന്നു. സമൂഹങ്ങള് പരസ്പരം ഇറുകിയ ബന്ധമുള്ളവരായിരുന്നു, ആളുകള് പരസ്പരം ആത്മാര്ത്ഥമായി കരുതുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പള്ളികളിലായാലും അയല്പക്കങ്ങളിലായാലും സാംസ്കാരിക സംഘടനകളിലായാലും, സ്വന്തത്വത്തിന്റെയും പരസ്പര വിശ്വാസത്തിന്റെയും ഒരു മനോഭാവം ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഇന്ന്, ജീവിതം കൂടുതല് വ്യക്തിപരമാണെന്ന് തോന്നുന്നു. പലരും സമൂഹ മനോഭാവത്തേക്കാള് സ്വാര്ത്ഥതാല്പ്പര്യ മനോഭാവത്തോടെയാണ് ജീവിക്കുന്നത്. ബന്ധങ്ങള്
പലപ്പോഴും ഇടപാട് പോലെ തോന്നുന്നു, യഥാര്ത്ഥ പരിചരണം അപൂര്വമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ മാറ്റമുണ്ടായിട്ടും, അമേരിക്ക കൂടുതല് വൈവിധ്യപൂര്ണ്ണവും എല്ലാവരെയും ഉള്ക്കൊള്ളുന്നതുമായി വളര്ന്നിരിക്കുന്നു. ഇപ്പോള് പല സംസ്കാരങ്ങളില് നിന്നുമുള്ള ആളുകള് ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കുകയും പ്രവര്ത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, സമത്വത്തെയും നീതിയെയും കുറിച്ചുള്ള വിശാലമായ ധാരണ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
വംശീയ ബന്ധങ്ങളും സമത്വവും
ഞാന് ആദ്യമായി ഇവിടെ എത്തിയപ്പോള്, പല സ്ഥലങ്ങളിലും, പ്രത്യേകിച്ച് ജോലിസ്ഥലത്ത്, വംശീയ വിവേചനം ഇപ്പോഴും ദൃശ്യമായിരുന്നു. കറുത്തവരും വെളുത്തവരുമായ സമൂഹങ്ങള് തമ്മിലുള്ള സംഘര്ഷം പലപ്പോഴും അനുഭവപ്പെടുമായിരുന്നു. വിര്ജീനിയയിലെ ഹാരിസണ്ബര്ഗിലെ റോക്കിംഗ്ഹാം മെമ്മോറിയല് ആശുപത്രിയില് ജോലി ചെയ്യുന്നതിനിടയില് ഞാന് ഒരു വേദനാജനകമായ അനുഭവം ഇപ്പോഴും ഓര്ക്കുന്നു.
ഒരു ദിവസം, നഴ്സിംഗ് സ്റ്റാഫിനെ ഭക്ഷണ ട്രേകള് എത്തിക്കാന് സഹായിക്കുമ്പോള്, പ്രായമായ ഒരു വെളുത്ത സ്ത്രീ രോഗിക്ക് ഞാന് ഭക്ഷണം കൊണ്ടുവന്നു. ഞാന് അവളുടെ ട്രേ അവളുടെ അരികില് വെച്ചപ്പോള്, പെട്ടെന്ന് അവള് 'ഈ കറുത്ത വിദേശ ആണ്കുട്ടി' വിളമ്പാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലെന്ന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു. ആ നിമിഷം, അവളുടെ പ്രതികരണത്തിന്റെ ആഴം എനിക്ക് പൂര്ണ്ണമായി മനസ്സിലായില്ല, പക്ഷേ അമേരിക്കന് സമൂഹത്തിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങളില് വംശീയ മുന്വിധി എത്രത്തോളം ആഴത്തില് വേരൂന്നിയതാണെന്ന് അത് എന്റെ കണ്ണുകള് തുറന്നു.
ഇന്ന്, അമേരിക്ക ശ്രദ്ധേയമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. വിവേചനത്തിന്റെ തുറന്ന പ്രകടനങ്ങള് വളരെ കുറവാണ്. രാഷ്ട്രം കൂടുതല് ബഹുസ്വരവും എല്ലാവരെയും ഉള്ക്കൊള്ളുന്നതുമായി വളര്ന്നു, സാങ്കേതികവിദ്യ, വൈദ്യശാസ്ത്രം, വിദ്യാഭ്യാസം, പൊതുസേവനം തുടങ്ങിയ മേഖലകളില് നിരവധി രാജ്യങ്ങളില് നിന്നുള്ള ആളുകള് സംഭാവന നല്കിയിട്ടുണ്ട്. വംശീയത പൂര്ണ്ണമായും അപ്രത്യക്ഷമായിട്ടില്ലെങ്കിലും, സമൂഹത്തിന്റെ മുന്വിധിയെക്കുറിച്ചുള്ള അവബോധവും തിരസ്കരണവും വളരെയധികം വളര്ന്നു.
രാഷ്ട്രീയ, സാംസ്കാരിക പരിവര്ത്തനം
1971-ല്, പ്രാദേശിക, സംസ്ഥാന, ദേശീയ തലങ്ങളില് അമേരിക്കയുടെ രാഷ്ട്രീയ നേതൃത്വം ഏതാണ്ട് പൂര്ണ്ണമായും വെള്ളക്കാരായിരുന്നു. വളരെ കുറച്ച് കറുത്ത അമേരിക്കക്കാര് അല്ലെങ്കില് മറ്റ് ദേശീയ ഉത്ഭവമുള്ള ആളുകള് അധികാര സ്ഥാനങ്ങള് വഹിച്ചിരുന്നു.
ഇന്ന്, അമേരിക്കയുടെ നേതൃത്വം വളരെ വ്യത്യസ്തമായി കാണപ്പെടുന്നു. നിരവധി വംശങ്ങള്, സംസ്കാരങ്ങള്, ദേശീയ പശ്ചാത്തലങ്ങള് എന്നിവയില് നിന്നുള്ള ആളുകള് ഇപ്പോള് സര്ക്കാര്, ബിസിനസ്സ്, വിദ്യാഭ്യാസം, മെഡിക്കല്, കമ്മ്യൂണിറ്റി ജീവിതം എന്നിവയില് സേവനമനുഷ്ഠിക്കുന്നു. അവര് സമൂഹത്തിലെ നന്നായി സ്ഥാപിതരും ആദരണീയരുമായ അംഗങ്ങളായി മാറിയിരിക്കുന്നു. എന്റെ ജീവിതകാലത്ത് ഞാന് കണ്ട ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ മാറ്റങ്ങളില് ഒന്നായി ഈ വളര്ന്നുവരുന്ന പ്രാതിനിധ്യം നിലകൊള്ളുന്നു.
ക്രിസ്തീയ സാന്നിധ്യവും വിശ്വാസാചാരവും
ഇന്ത്യയിലെ എന്റെ കുട്ടിക്കാലം മുതല്, അമേരിക്കയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചപ്പോള് ആദ്യം എന്റെ മനസ്സില് വന്നത് അത് ഒരു ക്രിസ്ത്യന് രാജ്യമായിരുന്നു എന്നതാണ്. ഈ വിശ്വാസം എന്റെ ആദ്യകാല അനുഭവങ്ങളില് നിന്നും നിരീക്ഷണങ്ങളില് നിന്നുമാണ്. അമേരിക്കയില് നിന്നുള്ള നിരവധി ക്രിസ്ത്യന് മിഷനറിമാര് ഇന്ത്യയുടെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളില് ജോലി ചെയ്തിരുന്നു, ദരിദ്രര്ക്കും അടിച്ചമര്ത്തപ്പെട്ടവര്ക്കും ഇടയില് പ്രശംസനീയമായ ശുശ്രൂഷ ചെയ്തു.
വലിയ പള്ളി കണ്വെന്ഷനുകളിലും കുരിശുയുദ്ധങ്ങളിലും പ്രസംഗിക്കാന് ഇന്ത്യയിലെത്തിയ ബില്ലി ഗ്രഹാം പോലുള്ള പ്രശസ്ത സഭാ നേതാക്കളുടെ ശക്തമായ സ്വാധീനവും ഞാന് ഓര്ക്കുന്നു. ഒരു കുട്ടിയായിരിക്കെ, ഈ മാതൃകകള് എന്നെ വളരെയധികം ആകര്ഷിച്ചു. ഞാന് പലപ്പോഴും അമേരിക്കയെക്കുറിച്ച് വായിക്കുകയും പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനാരോഹണ ചടങ്ങ് പോലുള്ള പരിപാടികള് കാണുകയും ചെയ്തു, അവിടെ വരാനിരിക്കുന്ന പ്രസിഡന്റ് ബൈബിളില് കൈവെച്ച് സത്യപ്രതിജ്ഞ ചെയ്യും. ആ ചിത്രം എന്നില് ഒരു ശാശ്വത മുദ്ര പതിപ്പിച്ചു. അമേരിക്ക തീര്ച്ചയായും ഒരു ക്രിസ്ത്യന് രാഷ്ട്രമാണെന്ന് എന്റെ യുവ മനസ്സില് അത് സ്ഥിരീകരിച്ചു.
എന്നിരുന്നാലും, അമേരിക്കയില് എത്തി അഞ്ച് പതിറ്റാണ്ടിലേറെ ഇവിടെ താമസിച്ചതിനുശേഷം, രാജ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള എന്റെ ധാരണ മാറി. വിശ്വാസത്തിന്റെ പൊതു പ്രകടനം ഞാന് സങ്കല്പ്പിച്ചതുപോലെ ദൃശ്യമോ കേന്ദ്രീകൃതമോ അല്ലെന്ന് എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലായി. പൊതുവിദ്യാലയങ്ങളില്, ബൈബിളിനോ പ്രാര്ത്ഥനയ്ക്കോ സ്ഥാനമില്ല. വര്ഷങ്ങളായി, പൊതു ഇടങ്ങളില് നിന്ന് ക്രിസ്ത്യന് പ്രതിമകളും പത്ത് കല്പ്പനകളും നീക്കം ചെയ്യണമെന്ന് നിരവധി കോടതി വിധികള് ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്, എല്ലാം മതസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പേരിലാണ്. ക്രിസ്ത്യാനികള് എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്ന പലരും യഥാര്ത്ഥ വിശ്വാസത്തിലോ ആചാരത്തിലോ അല്ല, പേരില് മാത്രമാണ് അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതെന്ന് തോന്നുന്നു. അമേരിക്കയില് വരുന്നതിനുമുമ്പ്, ഒരു പള്ളി കെട്ടിടത്തിന് മുന്നില് 'വില്പ്പനയ്ക്ക്' എന്ന ഒരു അടയാളം ഞാന് ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ല. എന്നിട്ടും ഇവിടെ, നൂറുകണക്കിന് പള്ളി സ്വത്തുക്കള് അക്രൈസ്തവ വിശ്വാസികള് വില്ക്കുകയും പിന്നീട് വാങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നത് ഞാന് കണ്ടിട്ടുണ്ട്, അവര് പിന്നീട് അവയെ സ്വന്തം ആരാധനാലയങ്ങളോ മറ്റ് വാണിജ്യ ആവശ്യങ്ങളോ ആക്കി മാറ്റി.
ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ക്രിസ്ത്യാനികള് അവരുടെ വിശ്വാസത്തിന്റെ പേരില് പീഡനമോ തടവോ മരണമോ നേരിടുമ്പോള്, അമേരിക്കന് സര്ക്കാരും അതിന്റെ നേതാക്കളും പലപ്പോഴും നിശബ്ദത പാലിക്കുന്നു എന്നതാണ് എന്നെ ഏറ്റവും സങ്കടപ്പെടുത്തുന്നത്. ഒരിക്കല് ലോകമെമ്പാടും മിഷനറിമാരെ അയച്ച രാജ്യം ഇപ്പോള് ആ ദൗത്യങ്ങള്ക്ക് പ്രചോദനമായ വിശ്വാസത്തിനുവേണ്ടി നിലകൊള്ളാന് മടിക്കുന്നു. ബൈബിള് പഠിപ്പിക്കലിന്റെയും യഥാര്ത്ഥ ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തിന്റെയും കേന്ദ്രബിന്ദുവിലേക്ക് അമേരിക്ക മടങ്ങേണ്ട സമയമാണിത്.
മാറ്റത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകള്
1971-ല് ഞാന് ആദ്യമായി കണ്ട അമേരിക്കന് ഐക്യനാടുകള്, എനിക്ക് ഒരിക്കലും സങ്കല്പ്പിക്കാന് പോലും കഴിയാത്ത വിധത്തില് മാറിയിരിക്കുന്നു. സാങ്കേതികവിദ്യ നമ്മള് ജീവിക്കുന്ന രീതിയെയും ജോലി ചെയ്യുന്ന രീതിയെയും ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന രീതിയെയും മാറ്റിമറിച്ചു. ഷോപ്പിംഗ്, ബാങ്കിംഗ്, വിദ്യാഭ്യാസം പോലും ഓണ്ലൈനിലേക്ക് മാറി. പഴയവ മങ്ങിയപ്പോള് പുതിയ വ്യവസായങ്ങള് ഉയര്ന്നുവന്നു.
സമൂഹം കൂടുതല് വൈവിധ്യപൂര്ണ്ണവും വിവരമുള്ളതും എല്ലാവരെയും ഉള്ക്കൊള്ളുന്നതുമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ മാറ്റത്തിനിടയിലും, ഒരു കാര്യം സ്ഥിരമായി തുടരുന്നു: എന്നെ ആദ്യം ഈ രാജ്യത്തേക്ക് ആകര്ഷിച്ച നിലനില്ക്കുന്ന അവസരത്തിന്റെയും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെയും ആത്മാവ്.!
അമ്പത് വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് ഞാന് ഈ ഭൂമിയെ പ്രണയിച്ചതിന്റെ ഓര്മ്മപ്പെടുത്തലായി, ആ അടിസ്ഥാന ആദര്ശങ്ങള് ഇപ്പോഴും തിളക്കത്തോടെ തിളങ്ങുന്നു.